De eerste mozaïeken dateren al van voor 1600 voor Christus. Deze mozaïeken werden in de eerste instantie voornamelijk toegepast op wanden en plafonds. Later werd dit ook toegepast op vloeren. De Moren maakten gebruik van mozaïektegels die op speciale werktafels gemaakt worden en later op locatie werden verwerkt. In speciaal hiervoor gemaakte mallen werd een mengsel van gips, marmersteentjes, stukjes glas en soms ook stukjes zilver en goud gegoten. Uit deze werkwijze is het terrazzo ontstaan zoals wij dat vandaag de dag kennen.
Mozaïek en vloeren
Nadat het mozaïek en vloerenwerk zich in de loop van de eeuwen verder ontwikkelde, werd dit verder geperfectioneerd door Italiaanse vakmensen. Zij haalden restmateriaal uit marmergroeve, dat zij vervolgens in de vloeren die zij maakten verwerkten. De reststukken werden op een speciale specielaag gestort en vervolgens aangestampt waardoor er een mooie gladde vloer ontstond. Deze methode werd ook wel vlakstampen genoemd. Later werd deze methode anders uitgevoerd, namelijk door het inwalsen en vlakschuren en polijsten van de vloer, met als doel de vloer zo vlak mogelijk te maken. Dit proces wordt ook wel terrasseren genoemd waaruit waarschijnlijk de benaming terrazzo is ontstaan. Het eerste bekende werk dat gemaakt is volgens deze terrazzo methode dateert uit de periode 1600-1700. Het werk werd uitgevoerd door vakmensen die terrazzieri genoemd werden, de letterlijke betekenis hiervan is grondwerker.
Terrazzo in Nederland
In de twintiger jaren van de vorige eeuw deed terrazzo intrede in ons land. Het werd hier geïntroduceerd door Italiaanse terrazzowerkers die zich hier vestigden. In het begin noemden deze vakmensen zich granitowerkers (de benaming granito wordt nog steeds gebruikt), later gingen zij zichzelf terrazzowerkers noemen. Het terrazzo ambacht werd later ook geleerd door Nederlanders, het ambacht terrazzowerker wordt tot op de dag van vandaag nog steeds voortgezet.
